ชนะใจตนเองเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่

เวลาถ่ายรูป...ส่วนใหญ่เราก็มักจะเก็บภาพ
ที่เปี่ยมไปด้วยความสุข ความประทับใจ
น้อยคนนักที่จะถ่ายภาพในยามเศร้า
เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ
ดังนั้น...เราจึงมีภาพถ่ายงานฉลองวันเกิดกัน
แต่ไม่มีภาพถ่ายตัวเองเป่าเค้กวันเกิดอย่างเดียวดาย
มีภาพงานวิวาห์ที่พรั่งพร้อมสมบูรณ์แบบ
แต่คงมีน้อยมากที่จะถ่ายภาพในวันหย่าร้างอันแสนขมขื่น
การทำใจลืมอดีตที่มีแต่ความเจ็บปวดให้หมดสิ้นไป
โดยไม่ต้องหลงเหลือให้บันทึกไว้ในชีวิตก็น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
เหมาะสมที่สุดกับการดำเนินชีวิตของคนต่อให้คุณทุกข์ หรือเศร้าขนาดไหน
มันก็จะเป็นแค่เรื่องหนึ่ง
ที่ผ่านมา....
แล้วมันก็จะผ่านไป

ฝนยังไม่ตกทุกวัน ฟ้ามีมืดก็มีสว่าง
แล้วจะยึดติดทำไมกับอะไรที่ผ่านเข้ามาล่ะครับ
เพราะไม่ว่าสุขหรือทุกข์
มันก็คงไม่อยู่กับเรานานอยู่ดี
คิดไว้แบบนี้จะได้สบายใจ.....

แต่ถึงแม้ความทุกข์มันจะรักเรามากกว่า
เพราะมาหาเราบ่อยเหลือเกิน
ก็ให้ถือเสียว่า เป็นการฝึกความแข็งแรงของใจ
ผมมักจะบอกตัวเองอยู่เสมอๆว่า
ถ้ามองทุกอย่างในแง่จริง แล้วมันเจ็บปวดนัก
ก็ให้มองมันในแง่ดี ส่วนแง่ร้ายก็ลืมๆมันไป
ทำเป็นมองไม่เห็นมันเสียบ้าง
คงไม่เสียโอกาสอะไรในชีวิตไปหรอก
ที่พูดแบบนี้ ไม่ใช่ให้เลี่ยงที่จะรับรู้ความจริง
แต่ความจริง ก็มีหลายด้านให้เลือกมองไม่ใช่หรือ

สุขสันต์วันที่เอาชนะใจตัวเองได้ช่วงเข้าพรรษา